In Den Haag rommelt het rondom onterechte parkeerkosten, en het onderwerp is niet klein te noemen. Als je in de stad hebt geparkeerd en betaald, vraag je je nu misschien af: heb ik te veel afgerekend? Het draait om onterechte parkeerkosten in Den Haag en de gevolgen kunnen behoorlijk groot zijn, zowel voor bestuurders als voor de gemeente.
Daarom loont het om scherp te zijn op wat er speelt, want het gaat om geld dat mogelijk terug moet. In deze blog lees je wat er is gebeurd, wat het betekent en wat je wel en niet kunt doen.
Wat er juridisch misging
De kern van de zaak is verrassend simpel: een bijlage met parkeertarieven ontbrak. Niet even, maar vanaf 2022 tot en met november 2025. Het gerechtshof in Den Haag oordeelde dat parkeerbonnen in die periode niet uitgedeeld hadden mogen worden, omdat de benodigde publicatie ontbrak. Zonder juiste publicatie geen geldige basis, en dus staat de juridische fundering wankel.
Jurist Indy Rissema opende na die uitspraak een loket voor melders. Hij zegt dat mensen die hierdoor geraakt zijn, hun geld terug moeten krijgen. Dat klinkt logisch: als de spelregels niet op tafel liggen, kan er niet worden gefloten. Tegelijk laat hij de volgende stap afhangen van een hogere uitspraak.
De gemeente kiest de vlucht naar voren en gaat in cassatie. Dat betekent dat de Hoge Raad naar de zaak gaat kijken, en daar wacht Rissema op voordat hij een collectieve claim indient. Tot die tijd verzamelt hij gegevens van gedupeerden om de omvang te bepalen.
Wie zijn de gedupeerden?
Het gaat niet om een handjevol gevallen, maar om honderden meldingen tot nu toe. Dat zegt iets over het bereik: er reageren mensen uit het hele land die in Den Haag parkeerden. Niet alleen particulieren melden zich, ook bedrijven kloppen aan. Denk aan een aannemersbedrijf dat structureel parkeert in de stad en daardoor flink heeft betaald.
Een melder gaf aan in de betreffende jaren meer dan 5.000 euro kwijt te zijn aan parkeren. Dat is een bedrag waar je niet luchtig over doet, zeker als blijkt dat de juridische basis ontbreekt. Rissema noemt het aantal melders ’positief verrassend’, wat aangeeft dat de respons sneller en groter is dan verwacht.
De vraag die boven de markt hangt: hoeveel loopt dit op? Een harde schatting wil Rissema niet geven, maar hij ziet dat het snel kan oplopen. Daarom zet hij nu vooral in op het verzamelen van concrete gevallen.
Wat betekent dit voor jouw geld?
Als je betaalde parkeerbonnen of parkeerkosten had in de periode dat de bijlage ontbrak, kan dat relevant zijn. De jurist stelt dat terugbetaling aan de orde is voor wie hieronder valt. Maar er is een belangrijke nuance: de uitkomst van de Hoge Raad is bepalend voor de vervolgstappen. Tot die tijd is het verstandig je gegevens te bewaren.
Hoe groot het totale bedrag kan worden, blijft onduidelijk. Rissema redeneert dat parkeren de gemeente jaarlijks ongeveer 100 miljoen euro oplevert, maar welk deel daarvan uit parkeerbonnen of vergunningen komt, is niet uitgesplitst. Dat maakt het een schatting met ruime marges.
Toch is de boodschap helder: wie geraakt is, moet kunnen aantonen wat er is betaald. Denk aan transacties, parkeerapps en bonnen. Zonder bewijs voelt het een beetje als een lege tank bij een lange rit: je komt niet ver.
Waarom gaat de gemeente in cassatie?
De gemeente Den Haag wil een oordeel van de hoogste rechter. Cassatie draait niet om de feiten, maar om de juridische lijn: is het recht juist toegepast? Die stap is logisch vanuit het perspectief van de gemeente, gezien de mogelijke financiële impact. Een definitieve uitspraak kan rust geven of juist het hek van de dam halen.
Rissema wacht daarom zorgvuldig af. De collectieve claim wordt pas ingediend als de Hoge Raad uitspraak doet. In de tussentijd brengt hij in kaart hoeveel er volgens hem moet worden teruggevorderd, zodat hij klaarstaat zodra er groen licht komt.
Inhoudelijke nuance is er ook nog. De jurist vindt een grote terugbetaling ’best sneu’ voor de gemeente, maar wijst er tegelijk op dat Den Haag zelf streng is op regels. Regels gelden dan ook voor de gemeente, benadrukt hij. Het is het soort nuchtere conclusie waar weinig tegen in te brengen valt.
Hoe de omvang mogelijk uitpakt
Rissema ziet kans op een terugvordering die in de honderden miljoenen kan lopen. Dat baseert hij op de jaarlijkse parkeeropbrengst van ongeveer 100 miljoen euro, al is niet vastgesteld welk deel bestaat uit kosten, bonnen of vergunningen. Dit geeft vooral een richting, geen gegarandeerde uitkomst.
Voor jou als automobilist is dat cijfer minder belangrijk dan je eigen dossier. Heb je in Den Haag geparkeerd in de genoemde periode? Dan is het zaak je administratie op te frissen. Bedrijven met regelmatige ritten in de stad hebben daar nog meer baat bij, omdat de aantallen zich snel opstapelen.
Dat bedrijven zich melden is niet gek. Wie bijvoorbeeld met busjes in binnensteden werkt, ziet parkeerkosten als vaste last. Als blijkt dat die kosten onterecht zijn geheven, wil je weten waar je aan toe bent.
Wat kun je nu doen?
Tot de uitspraak van de Hoge Raad verandert er nog niets aan je portemonnee. Maar je kunt wel voorbereiden. Bewaar betaalbewijzen, exporteer je parkeerapp-data en noteer voor jezelf waar en wanneer je hebt geparkeerd. Zo voorkom je dat je straks met losse eindjes zit.
Zie het als een onderhoudsbeurt voor je administratie: kort werk, lang plezier. Je hoeft geen jurist te zijn om te begrijpen dat overzicht helpt wanneer het erop aankomt. En hoe beter je gegevens, hoe sterker je staat in een eventuele terugvordering.
Als je twijfelt of je onder de groep gedupeerden valt, kijk dan naar de periode: 2022 tot en met november 2025. Binnen die bandbreedte speelt het. De rest is een kwestie van afwachten en klaarstaan.
Meldingen en vervolg
Het loket van jurist Indy Rissema is vorige week donderdag geopend en loopt inmiddels vol. Dat geeft aan dat de kwestie leeft en breed resoneert. De meldingen komen niet alleen uit Den Haag, maar uit heel Nederland, van incidentele parkeerders tot bedrijven met terugkerende stops.
In de komende tijd worden de bedragen geïnventariseerd. Dat is het voorwerk voor de potentiële collectieve claim. Pas nadat de Hoge Raad uitspraak heeft gedaan, wordt duidelijk hoe de route verder loopt. Tot die tijd houdt Rissema het tempo erin met verzamelen en ordenen.
Citaat om te onthouden
’Regels zijn regels’ is in deze kwestie geen losse kreet, maar de rode draad. De jurist zet het scherp neer: als de gemeente streng is naar burgers, geldt dezelfde meetlat voor henzelf. Een deal die meer op een gedwongen huwelijk lijkt? Dat belooft niet veel goeds – en zeker niet als de papieren niet kloppen.
Wat betekent dit voor automobilisten buiten Den Haag?
De meldingen komen van mensen uit het hele land die in Den Haag parkeerden. Woonplaats is dus niet relevant, gebruik van de parkeerplekken in de stad wel. Dat maakt de zaak breder dan een lokale kwestie; het raakt iedereen die de stad geregeld aandoet.
Rijd je er af en toe heen voor werk, familie of strand, dan is het zinvol je eigen betalingen te checken. Wie vaak komt, heeft meer transacties en dus meer kans op terugvordering. Het blijft daarbij essentieel om je bewijzen paraat te hebben.
Praktische checklist voor jezelf
- Controleer of je in de periode van 2022 tot en met november 2025 in Den Haag hebt geparkeerd en betaald.
- Verzamel bewijs: app-transacties, bankafschriften, bonnen en eventuele boetebeschikkingen.
- Noteer per geval datum, locatie en betaalde bedragen, zodat je een compleet overzicht hebt.
FAQ
Wat houdt de uitspraak over onterechte parkeerkosten in?
Het gerechtshof in Den Haag heeft geoordeeld dat parkeerbonnen in een bepaalde periode niet hadden mogen worden opgelegd, omdat een bijlage met parkeertarieven niet was gepubliceerd. Daardoor ontbreekt de juiste juridische basis en komt terugbetaling voor betrokkenen in beeld.
Wie kan zich melden als gedupeerde?
Iedereen die in Den Haag parkeerde en betaalde in de periode vanaf 2022 tot en met november 2025 kan erdoor geraakt zijn. Dat geldt voor particulieren en bedrijven, zoals organisaties die regelmatig in de stad parkeren.
Wat doet jurist Indy Rissema precies?
Hij heeft een meldpunt geopend, verzamelt gegevens van gedupeerden en bereidt een collectieve claim voor. Die claim dient hij pas in nadat de Hoge Raad uitspraak heeft gedaan in cassatie.
Waarom gaat de gemeente in cassatie?
De gemeente wil dat de Hoge Raad naar de juridische aspecten kijkt, zodat duidelijk wordt of het recht goed is toegepast. Door die stap kan het uiteindelijke oordeel definitief richting geven aan eventuele terugbetalingen.
Hoe groot kan de terugbetaling worden?
Rissema verwacht dat het in de honderden miljoenen kan lopen, afgeleid van de jaarlijkse parkeeropbrengst van ongeveer 100 miljoen euro. Het is niet bekend welk deel daarvan bestaat uit parkeerkosten, bonnen of vergunningen, dus het blijft een schatting.
Bron: AutoWeek
