Een auto met verbrandingsmotor lijkt na 2035 niet volledig van het toneel te verdwijnen, en dat zal veel liefhebbers geruststellen. Toch hangt er een grote voorwaarde aan die belofte, waardoor het lang niet zo simpel is als het klinkt.
Je staat dus voor een ingewikkelde keuze: blijven vertrouwen op benzine of diesel, of nu al voorsorteren op alternatieven. Waarom dit ertoe doet: de regels, de brandstoffen en de infrastructuur bepalen wat straks haalbaar én betaalbaar is.
In deze blog krijg je helder wat er wel en niet verandert, welke brandstoffen kans maken en waar je nog vraagtekens bij moet zetten.
Draai naar alternatieve brandstoffen
Brussel lijkt bereid een opening te laten voor auto’s met een verbrandingsmotor na 2035, al geldt dat niet zonder stevige randvoorwaarden. De richtlijn draait om het gebruik van laag-emissiebrandstoffen, waaronder synthetische varianten en biobrandstoffen.
Het is dus niet: rijden wat je wilt, maar: rijden op schone(re) brandstof of niet. Klinkt overzichtelijk, maar de praktijk is minder strak omlijnd.
Dat er ruimte komt, is mede te danken aan de druk vanuit de Duitse auto-industrie. Er wordt gewezen op dure elektrische auto’s, een laadinfrastructuur die achterblijft en het risico op veel banenverlies. Het politieke duwtje kwam volgens een Duitse zakenkrant vanuit een brief van de Duitse bondskanselier aan de voorzitter van de Europese Commissie.
Binnen de Europese Commissie is het signaal positief ontvangen, liet de EU-commissaris voor Duurzaam Transport en Toerisme weten. Hij stelt dat verbrandingsmotoren mogen blijven als ze draaien op brandstoffen met lage emissies. Met andere woorden: de motor blijft, maar de brandstofkaart wordt herschreven.
HVO100: hernieuwbare diesel met mitsen
Een concreet voorbeeld is HVO100, een volledig hernieuwbare diesel die wordt gemaakt uit plantaardige oliën en dierlijke vetten. Een groot merk gebruikt deze brandstof al voor dieselauto’s die het in Duitsland produceert.
De belofte is aantrekkelijk: een forse daling van de CO2-uitstoot volgens het merk, in de orde van grootte van ongeveer negentig procent. Dat klinkt als winst, zeker voor wie graag kilometers maakt zonder stekkerstress.
Maar er zit een beperking aan die mooie belofte. De milieu-impact hangt sterk af van de herkomst van de grondstoffen. Als HVO100 grotendeels uit geschikte afvalstromen komt, is het plaatje gunstig. Zijn die reststromen schaars, dan ontstaat de verleiding om naar minder wenselijke bronnen te grijpen.
En daar wringt het. Wanneer producenten bijvoorbeeld granen zoals maïs inzetten, bots je al snel met de voedselketen. Ook grootschalige inzet van palmolie is problematisch, omdat het een aanjager kan zijn van ontbossing. Je voelt het al: de theorie is netjes, de uitvoering vraagt scherpe keuzes.
Synthetische benzine: technisch veelbelovend, financieel pittig
Synthetische benzine, vaak eFuel genoemd, wordt eveneens genoemd als uitweg. Een sportief luxemerk experimenteert er al jaren mee en produceert sinds eind 2022 synthetische brandstof in een faciliteit in Chili.
Het proces is helder: water en CO2 worden met behulp van windenergie omgezet in brandstof die bijna CO2-neutraal kan zijn. Op papier is het slim: je behoudt de bestaande motoren, maar wisselt de brandstof in de tank.
Toch is er een remmende factor die je niet kunt negeren. De kosten zijn momenteel zeer hoog, waardoor grootschalig gebruik nog ver weg lijkt.
Je kunt het zien als een conceptcar: indrukwekkend in de showroom, maar nog niet klaar voor massaproductie. Dat maakt het voor de korte termijn geen vanzelfsprekende oplossing voor iedereen.
Hybrides en range-extenders: de grijze zone
Een lastige puzzel is hoe plug-in hybrides en auto’s met range-extender in dit geheel passen. De verwachting ligt voor de hand dat varianten die op schone brandstoffen draaien, na 2035 mogen blijven.
Maar zolang de regels niet definitief op papier staan, blijft het gissen. Je kunt het vergelijken met wachten op de agenda van een belangrijke vergadering: je weet dat hij komt, maar nog niet wat er precies in staat.
Voor PHEV’s en range-extenders die fossiele brandstoffen gebruiken, is de situatie nog minder duidelijk. De besluitvorming hierover is doorgeschoven en nadere details worden pas later bekendgemaakt. Tot die tijd is het vooral verstandig om niet te vroeg te juichen. Tussen richting en resultaat ligt vaak een flink traject.
Tijdlijn en besluitvorming: schuivende planning
De Europese Unie wilde de details van het nieuwe plannenpakket aanvankelijk op 10 december delen. Dat moment is verplaatst naar later in de maand, wat aangeeft dat er nog intern wordt gewikt en gewogen.
Voor jou betekent dit: even pas op de plaats en wachten op de puntjes op de i. Beslissingen over een volgende auto worden daarmee net iets lastiger te timen.
Wat in elk geval vaststaat: het besluit gaat uitsluitend over de verkoop van nieuwe auto’s. Bestaande wagens blijven rijden zoals je gewend bent, op reguliere benzine of diesel. Dat biedt rust voor wie zijn huidige auto niet wil afschrijven. Voor nieuwkopers is de brandstofkeuze straks onderdeel van het spel.
Infrastructuur: het vergeten dossier
De mooiste afspraak is weinig waard zonder een netwerk dat het kan dragen. En daar knelt het voor zowel synthetische als biobrandstoffen. De hamvraag is of de benodigde infrastructuur binnen negen jaar opgetuigd kan zijn. Veel kenners vinden dat niet realistisch, en je begrijpt waarom als je kijkt hoeveel schakels er nodig zijn.
Van productie tot distributie en uitrol bij pompstations: elk onderdeel vraagt investeringen, vergunningen en planning. Zonder die keten blijft de belofte van schone brandstoffen vooral theoretisch.
Het is een beetje alsof je een nieuwe route plant zonder te checken of de brug al is gebouwd. Je komt pas verder als alles op elkaar is aangesloten.
Wat betekent dit concreet voor jou?
Kort gezegd: de verbrandingsmotor krijgt waarschijnlijk een tweede leven, maar met regels die de brandstofkeuze sturen.
Dat is goed nieuws voor liefhebbers die houden van lange afstanden en snelle tankstops. Tegelijk is het oppassen voor aannames, want prijs, beschikbaarheid en infrastructuur zijn nog niet uitgekristalliseerd. Maak je plannen dus met ruimte voor wijzigingen.
Bedenk ook dat politiek en praktijk niet altijd in hetzelfde tempo bewegen. De industrie duwt, Brussel stuurt bij, en jij zit ertussen met je aankoopkeuze. Een slimme zet is om de definitieve EU-teksten af te wachten voor je grote knopen doorhakt.
Denk jij dat een dealer altijd eerlijk is over de prijs? Spoiler: meestal niet, dus stel gerichte vragen over brandstofcompatibiliteit en toekomstige updates.
Een korte checklist kan helpen om je gedachten te ordenen:
- Past jouw rijprofiel bij alternatieve brandstoffen of blijft elektrisch logischer?
- Is er in jouw regio zicht op beschikbaarheid van HVO100 of synthetische benzine?
- Hoe belangrijk vind je toekomstbestendigheid bij inruil en doorverkoop?
Bestaande auto’s: geen paniek nodig
Voor de duidelijkheid: je huidige auto blijft welkom op de weg. De nieuwe regels richten zich op de verkoop van nieuwe modellen, niet op wat al rondrijdt. Dat maakt de overstap minder zwart-wit dan sommige koppen suggereren. Er is dus geen noodzaak tot haast, tenzij je keuze afhangt van fiscale of zakelijke overwegingen.
Toch is het verstandig om je te verdiepen in de brandstoffen die eraan komen. Als biobrandstoffen en synthetische varianten terrein winnen, kan dat invloed hebben op je kosten en bereik. En ja, het tempo waarin dat gebeurt is lastig te voorspellen. Houd daarom rekening met regionale verschillen en tijdelijke schaarste.
Kern van de zaak: kansen én kanttekeningen
De kernboodschap is nuchter: auto’s met verbrandingsmotor krijgen hoogstwaarschijnlijk speelruimte na 2035, maar alleen op schonere brandstoffen. HVO100 en eFuel worden daarbij vaak genoemd, elk met een eigen set plus- en minpunten. De één scoort op emissies, mits de grondstoffen kloppen, de ander blinkt technisch uit maar is nu nog duur. Beide leunen zwaar op een infrastructuur die nog gebouwd moet worden.
Of dit het landschap van autokopen en -rijden fundamenteel herschikt, hangt af van details die nog volgen. Tot die tijd is het slim om voorbereid te zijn op meerdere scenario’s. Zie het als een roadtrip met wisselende weersvoorspellingen: je pakt een jas én zonnebril in, dan kom je altijd aan.
FAQ
Wat betekent ’auto met verbrandingsmotor na 2035’ precies?
Het gaat om nieuwe auto’s met een verbrandingsmotor die na 2035 mogelijk nog verkocht mogen worden, mits ze rijden op laag-emissiebrandstoffen zoals synthetische brandstoffen en biobrandstoffen. Bestaande auto’s blijven gewoon toegestaan op reguliere benzine of diesel.
Welke rol speelt HVO100 in de plannen?
HVO100 is een hernieuwbare diesel die wordt gemaakt uit plantaardige oliën en dierlijke vetten en kan de CO2-uitstoot volgens een fabrikant fors verlagen. De milieu-impact is echter alleen gunstig als de gebruikte grondstoffen uit geschikte afvalstromen komen.
Is synthetische benzine (eFuel) een realistische oplossing?
Technisch biedt synthetische benzine perspectief en een premiummerk produceert het al in Chili met windenergie, waarbij water en CO2 worden omgezet in brandstof. Op dit moment zijn de kosten hoog, waardoor grootschalige toepassing nog niet in de buurt komt.
Hoe zit het met plug-in hybrides en range-extenders na 2035?
Het is aannemelijk dat varianten die op schone brandstoffen rijden kunnen blijven, maar de details zijn nog niet vastgesteld. Voor PHEV’s en range-extenders die fossiele brandstoffen gebruiken, is de uitkomst nog onduidelijk.
Is de infrastructuur voor biobrandstoffen en eFuels op tijd klaar?
Daar bestaan grote vraagtekens over, want veel experts vinden een volledige uitrol binnen negen jaar onrealistisch. Zonder voldoende productie, distributie en beschikbaarheid bij pompstations blijven de plannen beperkt tot papier.
Bron: Handelsblatt
