Iedereen die in Nederland rondkijkt, krijgt snel de indruk dat Chinese exportauto’s bijna allemaal stil en stekkergelukkig zijn, maar buiten onze landsgrenzen is de werkelijkheid anders. Je ziet hier veel New Energy Vehicles opduiken, toch blijft wereldwijd een andere motor de toon zetten. Dat verschil tussen straatbeeld en statistiek leidt vaak tot misverstanden én verrassingen.
Het is de moeite waard om te begrijpen hoe de verdeling echt ligt en waarom bepaalde markten iets heel anders vragen. In deze blog leg ik het uit, met heldere cijfers, context en een paar scherpe observaties.
Chinese export in perspectief
Wie naar de thuismarkt in China kijkt, ziet daar een duidelijke verschuiving naar elektrisch en plug-in hybride. De groei van Chinese merken in eigen land komt voor een groot deel van auto’s die je aan een laadkabel hangt. Dat klinkt logisch als je het aanbod ziet, maar die trend vertaalt zich internationaal niet één op één.
Tussen 2020 en 2025 was volgens Automobility ongeveer 76 procent van de door China uitgevoerde auto’s voorzien van een verbrandingsmotor. Dat gaat dus niet om mild-hybrides of vage tussenvormen, maar vooral om auto’s die primair op benzine draaien. Tegelijkertijd is de totale export fors gegroeid, waardoor het aantal brandstofauto’s uit China in absolute zin flink is toegenomen.
Volgens AutoWeek neemt het aandeel van New Energy Vehicles binnen de export wél toe. Daarom is spreken van een explosieve groei van brandstofmodellen net wat te kort door de bocht. De kern: de taart wordt groter, en het elektrische stuk groeit mee, maar het grootste deel blijft nog steeds traditionele aandrijving.
Verbrandingsmotoren blijven leidend
Kijk je naar 2025 tot en met oktober, dan ligt het aandeel auto’s met verbrandingsmotor binnen de Chinese export op 64,5 procent. Dat is dus nog altijd de meerderheid. Voor iedereen die dacht dat het volledig om stekkerauto’s draait: niet dus.
Die verhouding komt niet uit de lucht vallen. De vraag in een reeks grote afzetmarkten sluit beter aan op traditionele motoren dan op vol-elektrische modellen of plug-in hybrides. Daardoor blijft de exportmix aan de brandstofzijde zwaar.
Toch schuift er iets. Het aandeel elektrische en plug-in hybride modellen neemt toe, zonder dat dit de verbrandingsmotor direct van de troon duwt. Een overgangsperiode dus, met twee werelden die naast elkaar blijven bestaan.
De drijvende merken
Op elektrisch en plug-in hybride gebied is BYD de duidelijke aanjager. Dat merk voert de groei aan binnen de categorie New Energy Vehicles. Het zorgt voor een breder palet aan stekkervarianten in de exportstroom.
Aan de kant van de traditionele aandrijving voeren merken als Chery, SAIC en Chang’an de boventoon. Zij blijven stevig aanwezig in de landen waar de vraag naar brandstofauto’s op peil is. Die merken hebben dus nauwelijks reden om hun strategie radicaal om te gooien.
Het resultaat is een exportlandschap waarin twee duidelijke blokken zichtbaar zijn: enerzijds de elektrische versnelling, anderzijds de aanhoudende kracht van benzinegedreven modellen.
Markten die de toon zetten
Wie wil begrijpen waarom zoveel Chinese exportauto’s nog steeds een brandstofmotor hebben, hoeft alleen naar de grootste bestemmingen te kijken. Mexico, de Verenigde Arabische Emiraten en Rusland vormen de top van de lijst. Daar sluiten benzineauto’s vaak het beste aan op infrastructuur en voorkeuren.
Ook Australië, Saoedi-Arabië en het Verenigd Koninkrijk scoren hoog als afzetmarkten. Dat is een mix van regio’s met uiteenlopende eisen en tempo in de overstap naar elektrisch rijden. Deze spreiding verklaart waarom die exportmix niet simpelweg meebeweegt met de trend in China zelf.
België staat opvallend hoog in de rangschikking, op plaats vier. Dat is opmerkelijk als je kijkt naar de verkooptoppers in dat land, waar Chinese namen – los van Volvo – nauwelijks domineren. Het wijst op een logistieke rol die verder gaat dan alleen binnenlandse verkoop.
België als schakel
Die hoge positie van België hangt sterk samen met de rol van de autohaven in Zeebrugge. De haven fungeert als draaischijf voor voertuigen, waaronder veel Chinese modellen. AutoWeek koppelt die plek aan de exportstromen die via België door Europa bewegen.
Belgische collega Ken Divjak onderschrijft dat beeld. Het is precies het soort puzzelstukje dat verklaart waarom statistieken soms een onverwachte wending laten zien. Je ziet niet meer auto’s met Chinese badges op Belgische snelwegen, maar wel meer beweging via de haven.
Dat maakt België essentieel in het Europese plaatje, zonder dat dit zich direct vertaalt naar lokale verkoopdominantie. De haven is de backstage waar de stoelendans van de export plaatsvindt.
De spanning tussen gevoel en gegevens
Waarom voelt het in Nederland alsof Chinese exportauto’s bijna allemaal elektrisch zijn? Omdat ons straatbeeld nu eenmaal vol staat met New Energy Vehicles van Chinese makelij. Dat vertekent je indruk als je niet verder kijkt dan de eigen provinciegrens.
Sla je de cijfers erop na, dan zie je een ander verhaal. Wereldwijd is de meerderheid van de export nog altijd brandstofgestookt. De nuance: het aandeel stekkerauto’s groeit wel degelijk door, maar is niet overal even zichtbaar.
Het is een beetje als naar de file kijken vanaf een viaduct: je ziet jouw strook, maar niet wat kilometers verderop gebeurt. Daarom is het slim om het totale plaatje te blijven volgen.
Wat betekent dit voor jou?
Ben je aan het oriënteren op een nieuwe auto en denk je aan een Chinese fabrikant, dan is het handig om te weten hoe die exportmix in elkaar steekt. Het aanbod dat je hier ziet, hoeft niet representatief te zijn voor wat er wereldwijd speelt. En omgekeerd geldt dat het wereldwijde totaal niet per se je lokale showroom weerspiegelt.
Voor elektrische rijders is het goed nieuws dat het stekkersegment vanuit China blijft groeien, aangevoerd door BYD. Voorkeur voor een traditionele aandrijflijn? Dan zit je bij merken als Chery, SAIC en Chang’an dichter bij het soort aanbod dat veel markten nog vragen.
Bedenk ook dat logistieke hubs zoals Zeebrugge (stad aan de Belgische kust) het Europese aanbod beïnvloeden. Wat je op transport ziet, is soms bestemd voor heel andere eindadressen.
Kleine koersverschillen, grote impact
De interpretatie van cijfers maakt uit. Reuters legt de nadruk op de enorme stroom brandstofauto’s, wat gezien de totale exportgroei logisch klinkt. AutoWeek wijst echter terecht op de stijgende lijn van New Energy Vehicles binnen diezelfde export.
Beide beelden zijn waar, afhankelijk van welk deel je belicht. Voor jou als koper is vooral relevant dat de markt in beweging is, zonder dat de verbrandingsmotor al afscheid heeft genomen. De grootste verandering zit niet in het verdwijnen van benzine, maar in de gestaag toenemende aanwezigheid van stekkermodellen.
Daarmee schuift de balans op, maar nog niet genoeg om het wereldwijde zwaartepunt direct te verplaatsen. Je ziet de pijl bewegen, niet springen.
Waar je op kunt letten
- Kijk naar de herkomstcijfers per markt, vooral als je wilt weten waarom je lokaal vooral bepaalde aandrijvingen ziet.
- Check welke merken de groei dragen: BYD voor NEV’s, Chery, SAIC en Chang’an voor brandstof.
- Onthoud dat logistieke knooppunten de perceptie kunnen vertekenen, zoals in België met Zeebrugge.
Quote
’Je straatbeeld is geen wereldkaart: wat je ziet, is slechts één vakje van het raster.’
FAQ
Wat zijn Chinese exportauto’s in de huidige marktverhouding?
Het grootste deel van de Chinese export bestaat nog uit auto’s met verbrandingsmotor, hoewel het aandeel New Energy Vehicles aan het toenemen is.
Hoe groot is het deel verbrandingsmotoren binnen recente Chinese export?
Tot en met oktober 2025 lag het aandeel auto’s met verbrandingsmotor binnen de export op 64,5 procent.
Welke merken sturen de groei in elektrische en plug-in hybride export?
BYD is de belangrijkste aanjager van New Energy Vehicles binnen de Chinese export.
Wie zijn de grote spelers in brandstofgestookte exportmodellen?
Merken als Chery, SAIC en Chang’an zijn prominent in het segment met verbrandingsmotoren.
Welke markten nemen de meeste Chinese exportauto’s af?
Grote afzetmarkten zijn Mexico, de Verenigde Arabische Emiraten en Rusland, met daarnaast hoge posities voor Australië, Saoedi-Arabië, het Verenigd Koninkrijk en België als belangrijke schakel via de haven van Zeebrugge.
Bron: Reuters
